Mijn achtergrond in theater is een startpunt geweest. Autonome kunst studeren was daarna belangrijk om mij beeldend te ontwikkelen. Op de Academie kon ik mij verdiepen in de rol als maker en creatief vormgever die op een beeldende manier een theatraal verhaal verteld.

Het lezen en creëren van verhalen is een manier voor mij om de verbinding tussen mij en de wereld te vinden. Ik voel mij meer een aanschouwer dan een participant in deze wereld. De echtheid van het leven ervaar ik als ingewikkeld en telkens wanneer ik de logica ervan probeer te omvatten lijkt deze door mijn vingers te glippen. In de lege stukken van een verhaal vind ik de ruimte om mijn fantasie los te laten. Kunst maken binnen de structuur van de theatrale wereld geeft mij een gevoel van tastbaarheid en verbinding.

Mijn drang om verhalen te vertellen vertaalt zich in mijn diverse werken waar ik mensen uitnodig te verdwalen. Zowel zelfgecreëerde als mythische verhalen worden getransformeerd tot een beeldende interpretatie. Keramische maskers, fotoseries, theatrale attributen en installaties zijn middelen om mijn verhalen te vertalen tot een fysiek werk. Ik speel met symboliek en schuur met de rafelranden van duidelijkheid.